| 0058 2/3/45 .. ว่าด้วยเรื่องปัจฉิมนิเทศ | แสดงทั้งหมด | 0060 4/3/45 .. ว่าด้วยเรื่องหมดปี |
ต้องจำพลัดจำพรากจำจากลา หมดเวลาเวลาหมดอดพูดต่อ ถึงวันนี้พี่เศร้าเคล้าดีใจ ขอลาทีถิ่นนี้ที่เคยอยู่ ต่อจากนี้เชิญนั่งรับฟังเพลง เอ๊ะปรบมือทำไมยังไม่จบ พี่ก็รู้อยู่ว่าอยากฟังเพลงเลย ที่ตรงนั้นพี่ก็รู้อยู่ว่าร้อน พี่นั่งคิดแทบแย่แต่เมื่อวาน จึงขอพร่ำพรรณนาอำลาซึ้ง คำสัญญาที่มีบ้างในบางที อยู่กันมาห้าหกปีเป็นพี่ใหญ่ เวลาผ่านผันไปไวดั่งบิน ใช้เวลาอยู่ร่วมกันที่โรงเรียน เมื่อนึกได้ก็จวนเจียนจะจากเอา แสนใจหายเสียดายความเป็นเพื่อน เพื่อนที่ดีที่รักเราเฝ้าผูกพัน จึงบรรจงแต่งกลอนจากหัวใจ กลัวน้ำตาจะพาลไหลด้วยใจจริง เคยหัวเราะเคยเหน็ดเหนื่อยกันพร้อมหน้า เคยร้องเล่นเคยสนุกเคยซุกซน ต่างมีทางแต่ละคนต้องเดินต่อ มิอาจย้อนเรียกคืนวันที่ผันไป ขอให้จงโชคดีและมีสุข ไม่นานหนาคงกลับมาพบเจอกัน ว่าจะร้ายหรือจะดีไม่มีหวั่น หลากเรื่องราวล้วนผ่านผันวันเวลา ขอให้น้องจงฟังตั้งใจเรียน จงทำดีแต่อย่าเด่นจะเป็นภัย กิจกรรมทำให้รู้คู่ศึกษา ทุกทุกปีก็จะมีแต่เพลิดเพลิน เพราะพวกพี่นี้พบสบมาก่อน เรื่องการเรียนทำสบายอย่าไปกลัว ที่สำคัญกว่านั้นอยู่ที่จิต ขออย่างเดียวเชื่อฟังครูอย่าหูเบา จงทำตัวดีดีอย่ามีดื้อ ลองกลับใจมาใฝ่ดีให้พี่ดู สุดท้ายนี้ขอวิงวอนสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ช่วยคุ้มครองดูแลเจ้าเคล้าบรรเลง | โอ้จำใจไกลห่างสถานศึกษา แม้เมื่อเจียนจะลับตายังอาลัย ทั้งที่รอวันลามาแต่ไหน น้ำตาไหล ... เพราะนั่งขำอำกันเอง เคยเรียนรู้ถึงจะดูไม่ตรงเผง ที่บรรเลงมาจากใจให้น้องเอย อย่ารีบหลบหนีหน้านะน้องเอ๋ย อีกพี่นี้ยังไม่เคย ขอไม่นาน น้องอ้อนวอนทำท่าน่าสงสาร ว่าจะพูดนานนานดีไม่ดี ยังตราตรึงความทรงจำจนบัดนี้ รู้สึกน้ำตาพี่เกือบไหลริน ยิ่งมานึกผูกพันใจให้ถวิล ช่วงชีวิตหนึ่งจะสิ้นไปจากเรา เฝ้าพากเพียรกันมาจนน่าเศร้า ความรู้สึกนี้มันเข้าไปจุกตัน จะย้ำเตือนความจริงใจใช่เพียงฝัน เพื่อนหากันมิใช่ง่ายหรือไม่จริง ร่วมกันร้องยิ่งใหญ่ไม่อยู่นิ่ง กลั้นใจไว้เป็นระวิงก่อนสุดทน เคยตะลุยด้วยกันมาทุกแห่งหน วันพรุ่งนี้ทุกคนจะลาไกล ได้แต่ขอวันพรุ่งนี้ที่สดใส ไม่เป็นไรแค่เพียงใจเราคุ้นกัน แม้สบทุกข์จงอดทนเชื่อในฝัน ขอให้จงยึดมั่นในสัญญา จดจำวันนี้ไว้ภายภาคหน้า จะกลับมายิ้มให้กันวันต่อไป เร่งพากเพียรเพื่อพรุ่งนี้ที่สดใส ไม่มีใครเขาอยากเห็นเราเด่นเกิน ทำให้ดีมีใครว่าจงอย่าเขิน แม้ว่าเงินเกลี้ยงกระเป๋าไม่รู้ตัว เคยโดนค่อนบริหารจัดการมั่ว ศูนย์สี่ตัวก็เป็นเรื่องประจำเรา ใครจะฟิตมุ่งเรียนก็ช่างเขา ยังไงเข้าไม่มีใครรักเท่าครู จงอย่าถือทิฐิเข้ารบสู้ น้องจะรู้อยู่ข้างในสุขใจเอง ผู้ทรงฤทธิ์อย่าให้ใครข่มเหง ผ่านบทเพลงจากใจพี่ตรงนี้เอย. |